De voorbereidingen en trainingen verliepen vlot. De conditie zat goed, dat bewezen de voorbereidende wedstrijden. Toch draaide het voor Jurrie Van Waeyenberghe anders uit op de Ironman van Zürich op 24 juli.
De Triatlon van Vlaanderen in Oudenaarde is veruit de zwaarste kwarttriatlon in onze streek. Bovendien serveerden ze dit jaar ook nog eens bloedhete temperaturen. Een cocktail die het uiterste vroeg van onze 12 MTVers aan de start. Een verslag van Joyce:
Op 3 juli werd een triatlon gehouden op een van de grootste monumenten van ons land. De Muur van Geraardsbergen. Een paar MTVers gingen de wedstrijd uitproberen. Gian, die voor de lange afstand ging (1km-80km-10km) brengt verslag uit.
Ooit al in een Dixi staan wringen om je wetsuit aan te krijgen? Ik wel. Het was aan het stortregenen vlak voor de start van onze Bouwpunttriatlon in Eeklo. En ik wou mijn pak droog kunnen aantrekken. De dixi bewoog bij elke beweging wild mee alsof er een wilde grizzly in opgesloten zat. Een flauwe plezante toeschouwer riep nog voor ik binnen ging: “Straks word je toch nat hoor.” Maar hij had makkelijk spreken vanonder zijn paraplu.
Luxemburg is een schitterende fietsstreek met zachtgroene glooiende heuvels als de volumineuze boezem van een vrouw. Een prachtig decor waar onze 8 deelnemende MTVers op 18 juni hun hart mochten ophalen. En ok, het Ironmancircuit is duur. En ja, het weer viel tegen. En het werd uiteindelijk een duatlon in plaats van een triatlon door de sterke stroming van de Moezel. Maar wat een fantastisch clubweekend alweer!